Odgłosy Ptaków:
Zalew Nadrybski jest zbiornikiem wodnym, śródlądowym. Dzięki urozmaiconej strukturze siedliskowej i występującym: szuwarom przybrzeżnym, odsłaniającym się płyciznom z mulistym dnem i otwartym lustrem wody, charakteryzuje się dość liczną i zróżnicowaną ornitofauną.
Otwarte lustro wody stanowi dla wielu ptaków miejsce odpoczynku i żerowania. Jego wielkość wpływa proporcjonalnie na bezpieczeństwo ptaków, np. przed drapieżnikiem, który może być w porę zauważony. W okresie wiosennym, poruszając się ścieżką przyrodniczą, możemy obserwować stada rybitw: czarnej (Chlidonias niger), białoskrzydłej (Chlidonias leucopterus), rzecznej (Sterna hirundo) oraz mewy śmieszki (Chroicocephalus ridibundus), które wykorzystują zalew jako żerowisko podczas drogi na lęgowiska.
Najczęściej spotykanym gatunkiem lęgowym Zalewu Nadrybie, korzystającym z tej otwartej przestrzeni wody, jest perkoz dwuczuby (Podiceps cristatus). Gatunek ten jest największy i najczęściej spotykany spośród krajowych perkozów. Wiosną na tafli wody można obserwować rytualny taniec godowy tych ptaków. Samiec i samica wykonują jednocześnie ciąg „figur”, połączone ze stroszeniem czubów, kryz, wyciąganiem do siebie szyi, wręczaniem „prezentów” w postaci roślinności wodnej itp. Po połączeniu w pary ptaki budują gniazdo – pływającą platformę, umieszczaną przeważnie na wodzie w strefie roślinności przybrzeżnej. Materiałem budulcowym jest roślinność wodna. Wysiadują oboje rodzice. Po wykluciu się piskląt ( po ok 30 dniach), jak jest to u zagniazdowników, możemy obserwować dorosłe wodzące swoje pisklęta po wodzie. Perkozy dwuczube są rybożerne, ale już od pisklęcia rodzice podają młodym do zjedzenia również pióra. Udowodniono, że połykane pióra ułatwiają perkozom wydalanie wypluwek z niestrawionymi częściami ryb, co chroni ich gardło i przełyk przed skaleczeniem.
Niektóre gatunki ptaków widywane są na otwartym lustrze przez cały rok. Przykładem tego jest łabędź niemy (Cygnus olor) i kaczka krzyżówka (Anas platyrhynchos). Ptaki te żerują na wodach płytkich, których dno jest porośnięte roślinnością podwodną, ponieważ nie są w stanie nurkować pod wodą. Zupełnie inne preferencje wykazują głowienki ( Aythya ferina), które podobnie jak perkozy dwuczube, wolą wody głębokie jako żerowiska, ponieważ mają zdolność długotrwałego przebywania pod wodą, jak wszystkie kaczki grążące (nurkujące), do których zgodnie z systematyką należy. Samiec w szacie godowej ma głowę i górę szyi rdzawokasztanową, dół szyi i pierś oraz podogonie i dolne pióra ogona czarne, czym różnią się od niepozornych samic.
fot. Jarosław Krogulec – Łabędź niemy na gnieździe
fot. Bernadetta Ebertowska – Łabędź niemy z młodym
Bardziej skrytą i łatwiejszą do obserwacji jesienią i wiosną niż latem jest gęś gęgawa (Anser anser). Kiedy gęgawy łączą się w pary i wyprowadzają młode, są skryte i trudno je obserwować. Po osiągnięciu dojrzałości przez młode, podczas jesiennych migracji, ptaki łączą się w duże stada. Wykorzystują wówczas otwarte lustra wody jako miejsce odpoczynku, noclegowiska. W tym okresie, podobnie jak wczesną wiosną, są łatwiejsze do obserwacji, szczególnie w porach porannych i wieczorowych. W ciągu dnia żerują. Wszystkie opisane gatunki ptaków są lęgowe na Zalewie Nadrybskim.