System ocen środowiskowych

Instytucja postępowań administracyjnych z udziałem społeczeństwa została wprowadzona do prawa polskiego w związku z wypełnianiem zobowiązań wynikających z Konwencji z Aarhus (Konwencja z dnia 25 czerwca 1998 r. o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska, Dz. U. z 2003 r., Nr 78, poz. 706), ratyfikowanej przez Polskę 21 czerwca 2001 r., a następnie – zobowiązań wynikających z prawa wspólnotowego, czyli prawa obowiązującego we wszystkich krajach członkowskich Wspólnoty Europejskiej.
Aktualny kształt systemu udziału społeczeństwa w ochronie środowiska wykrystalizował się w wyniku transpozycji na grunt polski przepisów wspólnotowych regulujących system ocen środowiskowych.

Na system ocen środowiskowych składają się:
I. Ocena środowiskowa planów i programów:
1. Strategiczna ocena oddziaływania na środowisko (SOOŚ);
2. Ocena oddziaływania planu lub programu na obszar Natura 2000 (ocena habitatowa).
II. Ocena środowiskowa przedsięwzięć:
1. Ocena oddziaływania na środowisko (OOŚ);
2. Ocena oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000 (ocena habitatowa).