Choć Karpaty kojarzą się przede wszystkim z ptakami szponiastymi, sowami i dzięciołami, w okresie pozalęgowym stanowią one ważne miejsce również dla gatunków związanych z terenami wodno-błotnymi. Aby dokładnie poznać ich znaczenie dla tej grupy, w ramach projektu „Ptaki Karpat” we wrześniu rozpoczynają się liczenia na największych karpackich zbiornikach wodnych.
Duże zbiorniki wodne w regionie polskich Karpat to ważne miejsce przystankowe na trasie migracji ptaków wodno-błotnych. Wiosną i jesienią zatrzymują się tu dla uzupełnienia zapasów energetycznych, zimą zaś korzystają z niezamarzających fragmentów poszczególnych akwenów. Znajdują tam wystarczającą ilość pożywienia potrzebną do przetrwania ciężkich zimowych warunków.
Wyłącznie wiosną i jesienią nad karpackimi zbiornikami zatrzymują się m.in. takie gatunki jak brodziec śniady, łęczak, biegus malutki czy piaskowiec. Jesienią i zimą na wodach tych akwenów pojawiają się zarówno gatunki pospolite, tworzące nieraz liczne koncentracje (jak łabędzie nieme, łyski, krzyżówki), jak również rzadsze (m.in. nury czarnoszyje, uhle, ogorzałki).
Zasadny, w kontekście projektu „Ptaki Karpat”, jest zatem monitoring populacji tych ptaków w okresie pozalęgowym. We wrześniu 2011 r. ruszają liczenia na największych karpackich zbiornikach: Rożnowskim, Czorsztyńskim, Czchowskim, Żywieckim, Dobczyckim i innych. Potrwają do marca 2012 r. i będą powtarzane w kolejnych sezonach. Z instrukcją metodyczną liczeń ptaków wodno-błotnych można się zapoznać tutaj
Wszystkim uczestnikom liczeń życzymy wielu ciekawych obserwacji oraz tego, by i dla nich (zwłaszcza w okresie zimowym) karpackie zbiorniki okazały się miejscem dostatecznie ciepłym.
Na zdjęciu: Ogorzałka – jeden z rzadszych ptaków wodnych pojawiających się zimą na karpackich zbiornikach / fot. Ken Kinsella – Archiwum OTOP