16. Zimowe Ptakoliczenie | 24-26 stycznia 2020 r.

Zima zbliża się wielkimi krokami, a my zadajemy sobie dwa ważne pytania: czy w końcu spadnie śnieg i czy kaczka krzyżówka po raz kolejny zostanie najliczniejszym ptakiem Zimowego Ptakoliczenia? Sprawdźmy to wspólnie 24-26 stycznia 2020!

W ostatni weekend stycznia po raz kolejny zapraszamy wraz z naszymi wolontariuszami na ptasie wycieczki. Wspólnie poszukamy ptaków w naszym najbliższym otoczeniu, sprawdzimy, jak się miewają nasi skrzydlaci sąsiedzi, i spróbujemy ich policzyć. Nasi przewodnicy wolontariusze opowiedzą o poszczególnych gatunkach, które można spotkać zimą, o tym, jak mądrze pomagać ptakom i jak je obserwować, by im nie szkodzić. Mamy nadzieję, że wspólne podglądanie ptaków przyniesie Wam wiele radości!

Wszystkie informacje o Zimowym Ptakoliczeniu 2020 (listę organizowanych wydarzeń, formularz zgłoszenia wydarzenia, materiały dla organizatorów wydarzeń) można znaleźć na stronie:

https://otop.org.pl/zimowe-ptakoliczenie/

Ptakiem zimy 2020 został gawron. Chcemy w ten sposób zwrócić uwagę na bardzo niepokojący trend spadkowy w liczebności gawronów. Wydaje się, że te duże, czarne ptaki z rodziny krukowatych towarzyszą nam na każdym kroku – zarówno w krajobrazie silnie zurbanizowanym, jak i w miejscach poddanych mniejszej presji człowieka. Tymczasem dane są bezlitosne: w ciągu ostatnich kilkunastu lat populacja gawronów w Polsce spadła aż o 41 proc[1]. Głównym powodem tak drastycznego zmniejszenia populacji jest intensyfikacja rolnictwa, prowadząca do utraty siedlisk i zubożenia diety nie tylko gawronów, ale większości ptaków związanych z krajobrazem rolniczym. Nie bez znaczenia pozostaje zapewne niechęć człowieka do gawronów: częste są przypadki ich płoszenia (np. za pomocą armatek hukowych), a  kolonie tych niezwykle inteligentnych ptaków są celowo niszczone (usuwanie gniazd, wycinka drzew z gniazdami). Zdarzają się nawet przypadki strzelania do gawronów i celowego ranienia ich.

Łacińska nazwa gawrona Corvus frugilegus oznacza kruka (czy też ptaka z rodziny krukowatych) zbierającego owoce. Każdy zapewne widział gawrony dostojnie kroczące po trawnikach i uważnie wyszukujące tego, co nadaje się do zjedzenia  w śródmiejskiej dżungli lub podążające za ciągnikiem po świeżo zaoranej ziemi i wybierające larwy chrząszczy, gąsienice i dorosłe owady. Czyż nie takich sprzymierzeńców nam potrzeba?

[1] Chodkiewicz T., Chylarecki P., Sikora A., Wardecki Ł., Bobrek R., Neubauer G., Marchowski D., Dmoch A., Kuczyński L. 2019. Raport z wdrażania art. 12 Dyrektywy Ptasiej w Polsce w latach 2013-2018: stan, zmiany, zagrożenia. Biuletyn Monitoringu Przyrody 20: 26

Gawrony, fot. Cezary Korkosz