Jak wynika ze wstępnych danych, w Polsce świętowało ponad 3600 osób, z czego co najmniej 830 stanowili uczestnicy szkolnych obchodów zorganizowanych w piątek 4 października. Zaobserwowano ponad 250 tys. osobników z prawie 200 gatunków. Daje nam to pierwsze miejsce w Europie pod względem liczby uczestników (przed Szwajcarią i Węgrami) oraz 5. pod względem liczby osobników (za Finlandią, Węgrami, Holandią i Szwecją).
Zobacz galerię zdjęć z tegorocznych Europejskich Dni Ptaków na naszym profilu na Facebooku!
Tradycyjnie najliczniejsza okazała się zięba – głównie za sprawą 47 000 ptaków, które udało się zobaczyć uczestnikom „Ptasiego Pikniku” na Mierzei Wiślanej (organizowanego w ramach EDP przez Nadleśnictwo Elbląg i Drapolicz). Na kolejnych miejscach znalazły się szpak oraz bogatka.
Do udziału w tegorocznych Europejskich Dniach Ptaków zachęcała również piękna pogoda, choć nie zawsze sprzyjała ona obserwatorom. W wielu miejscach wiatr był zgodny z kierunkiem migracji, co sprawiało, że skrzydlaci wędrowcy starali się go najlepiej wykorzystać i przelatywali na pułapie poza granicą widzialności i słyszalności.
Wraz z napływaniem kolejnych danych będziemy aktualizować informacje o wynikach, a pełny raport przedstawimy pod koniec miesiąca. Do 14 października czekamy na wypełnione Elektroczne Karty Obserwacji. Przypominamy o konkursach z okazji EDP, zwłaszcza o konkursie na relację z uczestnictwa w obchodach, organizowanym we współpracy z portalem Wiadomości24.pl
Ciekawe obserwacje (dodano: 14.10.2013)
Podczas terenowych obserwacji z okazji Europejskich Dni Ptaków najwięcej emocji dostarczały spotkania z gatunkami rzadkimi, których pojawienie się w danym miejscu stanowiło nie lada niespodziankę dla obserwatorów. O wielkim szczęściu mogła mówić grupa z Mazowsza, która podczas wyjazdu na Mierzeję Wiślaną zobaczyła aż trzy ciekawe gatunki związane z obszarami morskimi – mewę trójpalczastą, młodocianego wydrzyka długosternego oraz młodocianego głuptaka.
Mewa i głuptak gniazdują w koloniach na wybrzeżach północnego Atlantyku (najbliższe stanowiska lęgowe znajdują się nad Morzem Północnym, na niemieckiej wyspie Helgoland), natomiast wydrzyki długosterne gniazdują w arktycznej tundrze Skandynawii oraz Rosji. Ze strefy tundry przylatują do Polski również poświerki – podczas EDP grupa tych ptaków była widziana w Głowaczewie na Pomorzu Zachodnim. Kolejnym gatunkiem z tego regionu jest świergotek rdzawogardły. Jego przedstawicieli stwierdzono podczas wycieczek nad Zalew Zesławice w Krakowie oraz do dwóch ostoi o znaczeniu międzynarodowym (IBA): nad Zbiornik Wonieść oraz nad Zbiornik Turawski.
Wśród ptaków szponiastych na uwagę zasługuje m.in. obserwacja dwóch orlików grubodziobych w Biebrzańskim Parku Narodowym, a także trzy wyprawy, podczas których odnotowano drzemlika (Zb. Turawski, Okrasin w Biebrzańskim PN, Krynica Morska). Tylko dzięki nazwie z ptakami szponiastymi kojarzona jest orlica – jedna z największych europejskich mew, pochodząca z południowo-wschodniej części kontynentu. Jednego osobnika zaobserwowano podczas wycieczki na stawy w Objezierzu (na terenie ostoi IBA Dolina Samicy).
Ciekawostką było także stwierdzenie dwóch osobników cudokaczki – gatunku południowoamerykańskiego, coraz liczniej trzymanego w prywatnych hodowlach ptaków ozdobnych. Czasem takie ptaki uciekają i dołączają do stad innych kaczek. Tak właśnie było w przypadku osobników spotkanych na Zalewie Zesławickim w Krakowie (gdzie widziano samca) oraz w Wilanowie (gdzie odnotowano samicę).
Poza wymienionymi wyżej obserwacjami warto wspomnieć jeszcze m.in. o:
– podgorzałkach (na stawach w Spytkowicach i stawach na Lubelszczyźnie),
– berniklach obrożnych w rezerwacie „Beka”,
– bernikli białolicej na stawach w Lisim Ogonie (kujawsko-pomorskie),
– nurach czarnoszyich (m.in. na Zb. Domaniów, na Pomorzu Zachodnim i na Mierzei Wiślanej),
– perkozie rogatym (między Olsztynem a Ostródą),
– bączku (w warszawskim Wilanowie),
– bekasikach (Lisi Ogon, Chrząstowice na Opolszczyźnie).