Podpisując niniejszą petycję, mówisz „Tak, chcę, aby na Podkarpaciu powstały nowe rezerwaty dla lepszej ochrony pierwotnych lasów i ich mieszkańców: rysia, wilka czy orła przedniego”. Dlaczego to takie ważne?
Lasy województwa podkarpackiego, szczególnie te zlokalizowane w paśmie Karpat, to przyrodnicza perełka, nie tylko w skali Polski, ale także całej Europy. Pasma górskie Bieszczadów, Beskidu Niskiego, Gór Słonnych, czy Pogórza Przemyskiego wciąż skrywają dobrze zachowane, rozległe fragmenty Puszczy Karpackiej. To tutaj lasy w wielu miejscach zachowały naturalny charakter, a w ich ostępach żyją wszystkie duże drapieżniki jakie można jeszcze spotkać w Europie Środkowej – niedźwiedź brunatny, wilk, ryś i żbik. Starolasy Podkarpacia, to również miejsce życia wielu innych wyjątkowych gatunków – tych dobrze znanych, jak żubr, wąż Eskulapa czy orzeł przedni, ale również tysięcy innych. Dla wielu to jedyne miejsce występowania w Polsce. Mimo wyjątkowych walorów, lasy Karpat w woj. podkarpackim wciąż nie są dostatecznie chronione.
PROBLEM
Presja na podkarpackie lasy zwiększa się – w większości nadleśnictw w ostatnich latach obserwuje się wzrost pozyskania drewna oraz wzrost długości dróg leśnych. Fragmenty lasów o charakterze naturalnym, które dawniej były niedostępne, obecnie dzięki nowym możliwościom technologicznym i finansowym, są wycinane. Jedynie ok. 7 proc. lasów w tym regionie jest chronione w rezerwatach i parkach narodowych. Jednocześnie, w ostatnim dziesięcioleciu nie powiększono żadnego z tutejszych parków narodowych i powołano zaledwie 1 leśny rezerwat przyrody.
ROZWIĄZANIE
Dla siedlisk leśnych najlepszą formą ochrony jest ochrona bierna – pozostawienie odpowiednio dużych fragmentów drzewostanów bez gospodarczego użytkowania. To tanie i niezwykle efektywne rozwiązanie – w obszarach ściśle chronionych zostają zachowane lub mają możliwość odtworzenia się naturalne procesy, wzrasta liczba wielkogabarytowych drzew, a także drzew martwych i zamierających. Wracają gatunki, które unikają ludzi oraz są uzależnione od wysokiego stopnia naturalności lasu – nie znajdziemy ich w miejscach użytkowanych gospodarczo. Drzewostan staje się tu prawdziwym lasem.
Wiemy, gdzie zlokalizowane są najcenniejsze fragmenty Puszczy Karpackiej, które powinny być chronione. Propozycje takich obszarów, zawierające dokumentację przyrodniczą, przebieg sugerowanych granic i inne wymagane informacje, składano kilkukrotnie do Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Rzeszowie. Działania takie podejmowała m.in. Fundacja Dziedzictwo Przyrodnicze (FDP), a w ostatnim czasie kolejne wnioski utworzenia rezerwatów złożyło Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków (OTOP). Według danych Klubu Przyrodników, FDP i OTOP, w woj. podkarpackim łącznie zidentyfikowano około 40 obszarów, o łącznej powierzchni kilkunastu tys. ha, które należałoby chronić jako rezerwaty przyrody. Część z nich prezentuje prowadzący przez Karpaty, opracowany przez OTOP “Szlak Nieistniejących Rezerwatów”. W obszarach tych zidentyfikowano występowanie tak rzadkich lub zagrożonych gatunków jak niedźwiedź brunatny, wąż Eskulapa, zagłębek bruzdkowany, wynurt lśniący czy soplówka bukowa. Objęcie ochroną tych miejsc to nasz obowiązek i sposób na efektywniejszą ochronę najcenniejszych polskich lasów!
DLACZEGO TWÓJ GŁOS SIĘ LICZY
Niniejsza petycja to jedno z działań Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków na rzecz efektywniejszej ochrony przyrody woj. podkarpackiego, zwłaszcza Puszczy Karpackiej. Zebrane podpisy zostaną dołączone do formalnego pisma do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie, apelującego o pozytywne rozpatrzenie wniosków o powołanie rezerwatów, które już są złożone w zasobach RDOŚ Rzeszów. Dajmy znać osobom odpowiedzialnym za powoływanie obszarów chronionych w regionie, że czas wyciągnąć dokumentacje rezerwatowe z szuflad. Karpackie lasy potrzebują ochrony!
Twój głos też się liczy! Pokaż, że Tobie również zależy na zachowaniu podkarpackiej przyrody!