Ministrowie środowiska nie obronili przyrody

WWF Polska oraz Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków (partner BirdLife International) wyrażają niezadowolenie z wyniku wczorajszych obrad Rady ds. Środowiska UE, w czasie których interesy lobby rolniczego wzięły górę nad wspólnym interesem: zatrzymaniem utraty różnorodności biologicznej Europy.

Jesteśmy głęboko zaniepokojeni wysiłkami niektórych unijnych ministrów środowiska zmierzającymi do ochrony interesów rolników UE kosztem ochrony różnorodności biologicznej. Wdrożenie szczególnych środków ochrony przyrody w rolnictwie zostało zablokowane  w związku ze stanowczym sprzeciwem Niemiec.

Patrząc na ministrów środowiska debatujących godzinami nad ochroną tego, co powinno być podstawą ich mandatu politycznego – różnorodności biologicznej, dostrzegamy niebezpieczeństwo, że jej los pozostanie w rękach ministrów rolnictwa, z pominięciem aspektu środowiskowego – mówi Ariel Brunner, szef europejskiej polityki w BirdLife Europe. – Ochrona różnorodności biologicznej nie może być zakładnikiem interesów rolnictwa. Jeśli rolnicy i ich organizacje wiedzą, co jest dla nich dobre, powinny z zadowoleniem przyjąć ochronę różnorodności biologicznej jako jeden z najsilniejszych argumentów za otrzymywaniem środków publicznych.

Ministrowie środowiska mieli doskonałą okazję, aby wysłać wyraźny sygnał do swoich kolegów, ministrów rolnictwa, dotyczący ich postawy w czasie dyskusji na temat kształtu Wspólnej Polityki Rolnej (WPR) – podkreśla Marta Majka Wiśniewska z WWF Polska. – Teraz  to ministrowie rolnictwa będą we własnym gronie decydować o poziomie integracji ochrony środowiska z polityką rolną. Ochrona różnorodności biologicznej powinna być włączona do wszystkich istotnych unijnych i krajowych polityk, jeśli chcemy, aby dostarczały one korzyści ekonomicznych i środowiskowych, do czego zostały przecież stworzone.

Liczne dane naukowe, (m.in. zbierane przez OTOP w ramach Monitoringu Pospolitych Ptaków Lęgowych, a także inne organizacje zrzeszone w BirdLife International), wskazują na krytyczną sytuację ptaków krajobrazu rolnego w całej Europie. Na skutek zmian we współczesnym rolnictwie, ptaki zamieszkujące obszary wiejskie należą do najbardziej zagrożonych grup zwierząt na naszym kontynencie. Również w Polsce – uchodzącej za jedną z najważniejszych ostoi ptaków w UE – wyraźnie zmniejsza się liczebność czajki, szczygła, przepiórki i innych gatunków uchodzących dotychczas za pospolite. Zmiany te są konsekwencją mechanizmów rynkowych, wpływających na intensyfikację produkcji rolnej na niektórych obszarach i porzucenie użytkowania innych. Tylko świadome kształtowanie polityki całej UE, poprzez realizację odpowiednio dobranych instrumentów Wspólnej Polityki Rolnej (WPR), może przeciwdziałać tym zagrożeniom. WPR ukształtowana bez nadzoru jednostek odpowiedzialnych za ochronę przyrody może przyczynić się do intensyfikacji zagrożeń ptaków rolnych, zamiast do przeciwdziałania im.