Re:Generacja | Chronimy łąki trzęślicowe nad Zatoką Pucką z Centrum UNEP/GRID-Warszawa i Fundacją BNP Paribas

Działania na rzecz różnorodności biologicznej to jeden z naszych strategicznych kierunków. W ramach współpracy z Centrum UNEP/GRID-Warszawa i Fundacją BNP Paribas postanowiliśmy podjąć się zadania, jakim jest utrzymanie zmiennowilgotnych łąk trzęślicowych w rezerwacie przyrody Beka, w województwie pomorskim. Wszystko po to, aby chroniąc cenne zbiorowiska roślinne, chronić także siedliska owadów zapylających, w tym chronionego gatunku motyla – strzępotka soplaczka. Działania prowadzimy w ramach programu Re:Generacja.

Re:Generacja

To program utworzony przez Centrum UNEP/GRID-Warszawa w odpowiedzi na ogłoszoną przez ONZ Dekadę Odtwarzania Ekosystemów. Celem działań jest niesienie pomocy potrzebującym ekosystemom poprzez współpracę służb ochrony przyrody i biznesu.

Łąki trzęślicowe

Zmiennowilgotne łąki trzęślicowe, rozwijające się w zmiennych warunkach wilgotnościowych na glebach mineralnych i organicznych, należą do najcenniejszych półnaturalnych zbiorowisk roślinnych w Polsce i Europie Środkowej. Zajmują niewielkie powierzchnie i tworzą mozaikę siedlisk ze zbiorowiskami bagiennymi. Są to łąki bogate w gatunki, a wyróżniającą je rośliną jest trzęślica modra (Molinia caerulea). Są one miejscem występowania rzadkich i ginących gatunków zwierząt, w tym owadów zapylających, m.in. różnych gatunków trzmieli i motyli, w tym strzępotka soplaczka (Coenonympha tullia).

Strzępotek soplaczek (Coenonympha tullia), fot. Janet Graham, Large Heath, North Wales, June 2010, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=59822598

Niegdyś często występowały w naszym kraju, a obecnie zarastają trzciną, drzewami, krzewami i zanikają w wyniku zaprzestania koszeń oraz postępującego przesuszenia gruntu. Aby przywrócić walory przyrodnicze łąk trzęślicowych, trzeba wznowić ich ekstensywne użytkowanie, polegające przede wszystkim na koszeniu.

Chronimy!

Działaniami objęliśmy dwie sąsiadujące ze sobą łąki. Pierwsza z nich jest  już w trakcie odtwarzania. Natomiast  druga nie jest użytkowana od kilku lat i zarasta  trzciną, krzewami oraz drzewami.

Lokalizacja łąk objętych projektem

Łąkę już odtwarzaną skosiliśmy wczesnym latem, a zebrane siano przeznaczyliśmy na paszę i ściółkę dla zwierząt hodowlanych. Natomiast druga łąka wymaga nieco innego podejścia. Ponieważ roślinność łąkową zagłuszyły rośliny ekspansywne, w pierwszej kolejności wykonaliśmy tzw. koszenie inicjalne*.  Pozwoliło ono na usunięcie tzw. wojłoku, czyli zalegającej masy roślinnej z poprzednich sezonów wegetacyjnych. Następnym krokiem będzie  usunięcie drzew i krzewów, które w wyniku sukcesji wtórnej zaczęły już opanowywać łąkę. Jako ostatnie w tym roku działanie przewidujemy wykonanie drugiego koszenia tak, aby usunąć odrastające po letnim koszeniu trzciny i ziołorośla.

Nieużytkowana łąka trzęślicowa w rezerwacie Beka, fot. Joanna Feil

W kolejnych sezonach, opierając się  na dotychczasowych doświadczeniach, będziemy kontynuować koszenia i ewentualnie odkrzaczanie. Zaplanowaliśmy  też szczegółową inwentaryzację roślinności i ocenę stanu zachowania zbiorowiska. Jednocześnie chcemy wykonać szczegółową inwentaryzację entomologiczną, aby precyzyjnie zaplanować dalsze działania ochrony czynnej.

——–

*jest to pierwsze koszenie po długiej przerwie w użytkowaniu, a jego charakter polega na zdjęciu nadmiaru starej biomasy i poprawienie warunków wzrostu roślin.