Biomasa z terenów podmokłych – druga broszura

Biomasa z terenów podmokłych – publikujemy drugą broszurę o torfowiskach i rolnictwie

Zachowanie różnorodności biologicznej i adaptacja rolnictwa do zmian klimatu – to tylko niektóre z powodów, dla których warto wrócić do ekstensywnego użytkowania terenów podmokłych. Właśnie ukazała się nasza, wydana w partnerstwie z Foundation for Peatlands Restoration and Conservation (Pelkių atkūrimo ir apsaugos fondas) druga broszura na temat mokradeł i rolnictwa, w której pochylamy się nad potencjałem biomasy z siedlisk zależnych od wody.

👉[POBIERZ BROSZURĘ]👈

Czego dowiesz się z publikacji?

• Dlaczego biomasa z podmokłych łąk i torfowisk bywa problemem – i jak może stać się szansą?
• Jakie są przyrodnicze i klimatyczne korzyści z użytkowania siedlisk hydrogenicznych?
• Jak wykorzystujemy „trudne” siano w rezerwatach OTOP? Przykład produkcji lokalnego kompostu.
• Na czym polega paludikultura i jak może zmienić podejście do gospodarowania mokradłami?
• Jakie są możliwe kierunki wykorzystania biomasy? Od wypasu, przez ogrodnictwo, po budownictwo.
• Dlaczego potrzebujemy zmian systemowych i jakie rozwiązania proponujemy?

Koszenie podmokłych łąk i torfowisk to nie tylko konieczność przyrodnicza.  Jest szansą na lokalne, zrównoważone wykorzystanie pozornie bezużytecznej biomasy. Przykład rezerwatów społecznych OTOP w dolinie Biebrzy pokazuje, że z siana nienadającego się do skarmiania można wytworzyć pełnowartościowy kompost – produkt, który już dziś cieszy się ogromnym zainteresowaniem ogrodników i firm zieleni miejskiej.

W broszurze omawiamy koncepcję paludikultury – nowatorskiego podejścia do gospodarowania terenami mokradłowymi, które nie wymaga ich osuszania. Przyglądamy się różnorodnym możliwościom wykorzystania biomasy: od wypasu specyficznych ras bydła, przez produkcję materiałów budowlanych z trzciny i pałki wodnej, po próby wykorzystania jej do produkcji energii.

Nasze doświadczenia pokazują, że konieczne są systemowe zmiany – m.in. promocja kompostowania na małą skalę, ograniczenie stosowania torfu w ogrodnictwie oraz wsparcie dla lokalnych inicjatyw opartych na zrównoważonym użytkowaniu terenów podmokłych.

„Biomasa z siedlisk zależnych od wody – problem czy szansa?” – dla kogo przygotowaliśmy broszurę?

• Dla rolników i zarządców terenów podmokłych, którzy szukają praktycznych sposobów zagospodarowania biomasy i chcą lepiej wykorzystać potencjał siedlisk hydrogenicznych.
• Dla osób zaangażowanych w ochronę przyrody, które chcą zrozumieć, jak łączyć działania przyrodnicze z użytkowaniem rolnym.
• Dla samorządów i instytucji wdrażających politykę rolną, które szukają rozwiązań wspierających efektywne i zrównoważone działania środowiskowe.
• Dla badaczy i edukatorów, którym zależy na popularyzowaniu idei paludikultury i przeciwdziałaniu degradacji torfowisk.
• Dla wszystkich zainteresowanych praktycznymi przykładami działań na rzecz klimatu, wody i bioróżnorodności.

UWAGA:
Opublikujemy wkrótce szczegółowy raport dotyczący biomasy w rolnictwie. Znajdą się w nim rekomendacje na temat rozwiązań systemowych oraz potencjału „mokrej” biomasy w Polsce i na Litwie.
…

Broszura powstała w ramach projektu „Increasing capacities of stakeholders for agriculturally used peatland restoration in the crossborder region of Lithuania and Poland” („SavePeatLands”), finansowanego przez program Interreg VI-A Litwa–Polska i realizowanego przez Foundation for Peatland Restoration and Conservation oraz Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków.

Więcej na temat projektu przeczytasz tutaj: PODSTRONA PROJEKTU „SavePeatLands”

Chcesz poznać pierwszą broszurę z cyklu? Znajdziesz ją TUTAJ

Raport na temat mokrej biomasy oraz Podręcznik ponownego nawadniania osuszonych torfowisk