Międzynarodowa droga wodna E40 to planowana inwestycja żeglugowa łącząca Bałtyk z Morzem Czarnym. To przedsięwzięcie o ogromnym obszarze oddziaływania i w sposób destrukcyjny wpływające na złożone ekosystemy rzeczne i mokradłowe, przez które będzie przebiegać. Wisła, Wieprz, Bug, Tyśmienica, a także Pina, Prypeć i Dniepr poza granicami Polski, mogą zostać nieodwracalnie zniszczone. Droga wodna oznacza pogłębianie koryt i prostowanie rzek, regulację brzegów, budowę stopni wodnych, śluz, przepompowni i innej skomplikowanej i kosztownej infrastruktury hydrotechnicznej. Oznacza przekształcenie rzek na swojej trasie w szlaki żeglowne, a częściowo też wykopanie zupełnie nowych kanałów. W Polsce kanały w zależności od wariantu przebiegu drogi wodnej miałyby do 200 km długości. Zdaniem naukowców tylko Wisła i Bug mają wystarczająco duże zasoby wodne, żeby można było użyć ich na potrzeby eksploatacji E40. Zasoby pozostałych rzek (m.in. Wieprza czy Tyśmienicy), gdyby zdecydowano o wykorzystaniu ich na jakiekolwiek cele związane z eksploatacją E40, byłyby zagrożone w stopniu krytycznym.
Droga wodna E40 to bardzo silna ingerencja w doliny rzeczne. To utrata siedlisk lęgowych ptaków, w tym np. zagrożonej wyginięciem wodniczki – najrzadszego wędrownego ptaka śpiewającego w Europie. Droga E40 przebiegać ma bowiem przez terytorium Polski, Białorusi i Ukrainy (czyli 3 z 4 krajów, w których wodniczka występuje najliczniej), przecinając serce poleskich bagien – głównej ostoi tego ptaka. To także tworzenie barier nie do przebycia dla ryb i ssaków. To zwiększenie ryzyka powodziowego i wzrost częstotliwości dotkliwych susz, co oznacza ogromne straty w uprawach i hodowli, a tym samym obniżenie dochodowości gospodarstw rolnych w rejonie. To degradacja wielu obszarów chronionych.
Piaszczyste łachy i mielizny na Wiśle, czy meandry Wieprza są pierwszymi elementami, które mogą zniknąć z krajobrazu. A siedliska te są niezwykle cenne i kluczowe dla populacji krajowych rybitw, mew oraz pozostałych ptaków siewkowych. Żeby uświadomić sobie skalę zależności populacji tych ptaków od obszarów, jakie ulegną zniszczeniu przez budowę drogi wodnej E40, wystarczy spojrzeć na statystyki. Odsetek populacji krajowej ptaków z obszarów Natura 2000 Dolina Dolnej Wisły i Dolina Środkowej Wisły wynosi:
Na planowanym odcinku drogi wodnej E40 biegnącej Wisłą zagrożenie dotyczy dziesięciu obszarów Natura 2000 (trzech obszarów specjalnej ochrony ptaków (OSO) oraz siedmiu specjalnych obszarów ochrony siedlisk (SOO)), dziewiętnastu istniejących rezerwatów przyrody i sześciu planowanych. Ponadto, biorąc pod uwagę międzynarodowy charakter projektu i jego oddziaływania na środowisko, nie można zapominać o wpływie inwestycji na ostoje ptaków o znaczeniu międzynarodowym. Te miejsca to ostoje IBA (Important Bird Areas), wyznaczane na całym świecie podstawie ścisłych kryteriów stworzonych przez federację BirdLife International. Na terenie Polski droga wodna E40 przebiega w całości przez siedem następujących ostoi ptaków IBA:
Degradacja przyrody to katastrofa, a skala przedsięwzięcia, jakim jest planowana droga wodna E40, jest gigantyczna. Sam tylko stopień wodny w Siarzewie, który jest jednym z elementów przestarzałego pomysłu to koszt ok. 1 miliarda euro. Droga wodna oznacza także konieczność przebudowy i podnoszenia obecnie istniejących już mostów, co może na długie miesiące przerwać transport kolejowy w kierunku wschód-zachód. Szczególnie dotyczy to mostów kolejowych i kolejowo-drogowych w Bydgoszczy, Grudziądzu, a najpewniej także Malborku, Toruniu i w Tczewie.
Droga wodna E40 to katastrofa ekologiczna za nasze, publiczne pieniądze.
Dzień 1 – o planowanej drodze wodnej E40
Dzień 3 – Dolina Dolnego Wieprza
Dzień 4 – Dolina Środkowej Wisły
Dzień 5 – Inicjatywy lokalne na rzecz ochrony rzek
Tekst: Jakub Orłowski
Redakcja: Fatima Hayatli
Zdjęcia: archiwum konkursu fotograficznego „Temat Rzeka”
Opublikowano: 08.11.2021
Aktualizacja: 16.11.2021
Polesie zagrożone. Jak nowa droga wodna może zniszczyć środowisko naturalne Polesia
E40 waterway would lead to droughts, and destroy rivers and wildlife in Poland
Kanał żeglugowy wzdłuż Bugu? Zdaniem naukowców zabraknie wody (artykuł na stronie otop.org.pl)
RAPORT „Analiza niektórych możliwych oddziaływań potencjalnej budowy międzynarodowej drogi wodnej E40 w Polsce na uwarunkowania hydrologiczne i środowiskowe pobliskich rzek i mokradeł dla odcinka pomiędzy granicą polsko-białoruską a rzeką Wisłą” Mateusz Grygoruk, Ewa Jabłońska, Paweł Osuch, Paweł Trandziuk.
STRESZCZENIE RAPORTU „Analiza niektórych możliwych oddziaływań potencjalnej budowy międzynarodowej drogi wodnej E40 w Polsce na uwarunkowania hydrologiczne i środowiskowe pobliskich rzek i mokradeł dla odcinka pomiędzy granicą polsko-białoruską a rzeką Wisłą” Mateusz Grygoruk, Ewa Jabłońska, Paweł Osuch, Paweł Trandziuk.
Zagrożenia dla przyrody (artykuł na stronie drogawodnae40.pl)