Cele ochrony obszaru Natura 2000

Cele ochrony obszaru Natura 2000

– powody, dla których ustanowiono dany obszar Natura 2000. Cele ochrony danego obszaru Natura 2000 to zapewnienie korzystnego stanu ochrony (KSO) siedlisk lub gatunków mających kluczowe znaczenie dla tego obszaru.

Ogólne cele ochrony danego obszaru Natura 2000 określane są w opracowywanym dla każdego obszaru Natura 2000 Standardowym Formularzu Danych (SDF). Na podstawie art. 4 ust. 1 Dyrektywy Siedliskowej SDF jest wiążącym państwa członkowskie formatem, w którym należy obowiązkowo wymienić wszystkie występujące na danym terenie typy siedlisk i gatunków, wymienione w Załączniki I lub II do Dyrektywy Siedliskowej oraz gatunki ptaków, wymienione w Załączniku I do Dyrektywy Ptasiej wymagające w związku z tym ochrony w formie obszaru Natura 2000. W odniesieniu do siedlisk z Załącznika I i gatunków z Załącznika II do Dyrektywy Siedliskowej oraz gatunków ptaków z Załącznika I do Dyrektywy Ptasiej, wymienionych w SDF danego obszaru Natura 2000 – plan ochrony tego obszaru powinien określić szczegółowe cele jego ochrony. Do czasu ustalenia planów ochrony dla poszczególnych obszarów Natura 2000 w trakcie oceny habitatowej rozważa się tylko ogólne cele ochrony danego obszaru, określone w SDF. W SDF podaje się także w odrębnym punkcie informację o innych ważnych gatunkach, których nie wymienia Załącznik II do Dyrektywy Siedliskowej. Należy pamiętać, że KSO tych gatunków nie jest celem ochrony obszaru Natura 2000.

Cele ochrony obszaru Natura 2000, obok integralności obszaru Natura 2000 mają kluczowe znaczenie w procesie oceny habitatowej. Stwierdzenie, iż dany plan (program) lub przedsięwzięcie znacząco negatywnie oddziałuje na cele ochrony obszaru Natura 2000 – co do zasady wyklucza możliwość ich realizacji.