W roku 2013 OTOP przeprowadził liczenie wodniczki na terenie większości znanych stanowisk tego gatunku w Polsce. Na wszystkich stanowiskach przeprowadzono liczenia całościowe, według stosowanej od kilku lat metodyki, polegającej na tym, że grupa liczących rozstawiona w regularnych odstępach od siebie przemieszcza się przez całe stanowisko licząc i zaznaczając na mapach zaobserwowane śpiewające samce wodniczki. Na największych stanowiskach lęgowych (Dolina Biebrzy, Bagno Bubnów oraz Bagno Staw w Poleskim Parku Narodowym i Chełmskie Torfowiska Węglanowe) wykonano także liczenia na transektach.
Stanowią one uzupełnienie liczeń pełnych. Ponadto na obszarze Chełmskich Torfowisk Węglanowych przeprowadzono badania nad produktywnością lęgową wodniczki. Podczas liczeń stwierdzono w sumie 2636-2673 śpiewające samce.W roku 2013 nie prowadzono liczeń pełnych na terenie całego Biebrzańskiego Parku Narodowego, a tylko na Bagnie Ławki oraz w rezerwatach OTOP (Mścichy, Zajki, Szorce).
Liczenia transektowe przeprowadzono po raz trzeci na 100 jednokilometrowych transektach. Po 10 transektów wyznaczono na obszarze Chełmskich Torfowisk Węglanowych oraz Poleskiego Parku Narodowego. Pozostałe 80 transektów znajduje się w Dolinie Biebrzy, z czego 30 to transekty potencjalne, wyznaczone w siedliskach suboptymalnych dla wodniczki. W trakcie kontroli liczący zapisuje wszystkie ptaki widziane i słyszane, zaznaczając je na formularzu w 3 kategoriach odległości. Na wszystkich transektach odnotowano łącznie 1031 śpiewających samców wodniczki.
W ostatnich latach na największych stanowiskach gatunku (Dolina Biebrzy, Chełmskie Torfowiska Węglanowe, Poleski Park Narodowy) można zauważyć stabilizację przy jednoczesnych corocznych fluktuacjach liczebności. Niepokojąca jest natomiast sytuacja populacji zachodniopomorskiej, która z roku na rok zmniejsza swoją liczebność. Może to wynikać z jej odizolowania od innych populacji.
Fot. główna: Wodniczka – Zbigniew Kajzer