Przykład: petycja do Parlamentu Europejskiego w sprawie drogi ekspresowej. Via Baltica.

Do Komisji Petycji Parlamentu Europejskiego złożonych zostało kilka petycji (od 2005 r.), w imieniu organizacji ekologicznych bądź przez osoby fizyczne, dotyczących trasy międzynarodowego korytarza transportowego Helsinki-Warszawa „Via Baltica”. Zgłoszone zastrzeżenia dotyczyły wyznaczonej trasy drogi ekspresowej z punktu widzenia konfliktu z wymaganiami ochrony przyrody, zwłaszcza z zasadami ochrony obszarów cennych przyrodniczo włączonych do sieci Natura 2000, co naruszało odpowiednie przepisy prawa UE.

Petycje zostały uznane za dopuszczalne, jako dotyczące spraw objętych zakresem działalności UE (sieć Natura 2000)^[1]. Problem został przedstawiony i poddany pod dyskusję na posiedzeniach Komisji Petycji (2007 r.). Organizacje ekologiczne, które złożyły petycję miały możliwość zaprezentowania tam swojego stanowiska (2007 r.). Delegacja Komisji Petycji przyjechała z wizytą do Polski, by na miejscu zbadać sprawę i spotkać się z zainteresowanymi władzami i autorami petycji oraz odwiedzić obszary chronione zagrożone budową drogi (2007 r.)^[2]. W efekcie został przygotowany krytyczny pod adresem polskiego rządu raport Komisji Petycji Parlamentu Europejskiego (2007)^[3]. Wezwano w nim m.in. do analizy alternatywnej trasy drogi „Via Baltica”.

W międzyczasie sprawa została przekazana do Komisji Europejskiej z prośbą o udzielenie informacji^[4]. Komisja stwierdziła, że problem został przez nią dostrzeżony, gdyż na planowaną inwestycję także do KE wpłynęło kilka skarg.

Ostatecznie polskie władze podjęły decyzję o zmianie przebiegu kontrowersyjnej trasy na taką, która ominie większość obszarów chronionych w północno-wschodniej Polsce (2009 r.)^[5]. Sprawa petycji została zamknięta (2009 r.).

Więcej o kampanii OTOP „Via Baltica” na stronie >>>