W pasie szuwarów porastających brzegi Zalewu Nadrybskiego, gniazduje cała gama ptaków wróblowych. Ptaki te po przylocie z zimowisk zajmują rewiry lęgowe, a samce rozpoczynają intensywne śpiewy. Podstawową funkcją popisów wokalnych, jest przywabienie samicy, ale również zasygnalizowanie innym samcom tego samego gatunku, że ten areał jest już zajęty.
Gatunkiem ptaka, którego śpiew rozbrzmiewa wśród łanów trzciny Nadrybia jest trzciniak (Acrocephalus arundinaceus). Ptaki wracają z zimowisk na przełomie kwietnia i maja, jednak do lęgów przystępują dopiero, gdy wyrośnie młoda trzcina, czyli w okolicach końca maja. Samiec śpiewa bardzo głośno. W czasie śpiewu wspina się do góry po łodydze trzciny, jest wtedy dobrze widoczny z daleka i łatwy w obserwacji. Kiedyś próbowano opisać śpiew trzciniaka i fonetyczny jego zapis brzmi następująco:
„Ryba, ryba, ryba,
rak,rak,rak,
świerzbi, świerzbi, świerzbi,
drap, drapa,drap,
stary, stary,stary,
kit,kit, kit ”.
fot. Bernadetta Ebertowska – Śpiewający trzciniak wśród trzcin
Krewniakiem trzciniaka jest mniejszy od niego trzcinniczek (Acrocephalus scirpaceus), który preferuje również nieco odmienne siedliska nadwodne niż jego krewniak. Trzciniaki gniazdują w rozległych łanach nadwodnych trzcin, natomiast trzcinniczki preferują rzadkie trzcinowiska porośnięte pałką, tatarakiem, babką wodną. Roślinność tę spotyka się w przybrzeżnej strefie trzcinowiska, gdzie rosną krzewy, np. wierzba i drzewa.
Gatunkiem stale przebywającym w zwartych trzcinowiskach jest brzęczka (Locustella luscinioides).
Nigdy nie wychodzi na miejsca zupełnie odsłonięte. Po powrocie z zimowisk, już w połowie kwietnia, ptaki intensywnie bronią swoich terytoriów lęgowych. Śpiewają intensywnie, szczególnie w nocy i nad ranem, kiedy migrują samice tego gatunku. Brzęczka jest skryta i ruchliwa, trudno ją obserwować. Żeruje na źdźbłach trzciny i innych roślinach, zbiera pokarm także z ziemi i powierzchni wody. Może chwytać owady w powietrzu. Bardzo sprawnie porusza się po źdźbłach i cienkich gałązkach, schodzi głową w dół. Spłoszona nie odlatuje, lecz zeskakuje w gąszcz. Jej głos czasem bywa mylony z głosem świerszczaka (Locustella naevia), który zamieszkuje nieco odmienne siedliska. Możemy go spotkać na torfowiskach i łąkach podmokłych z pojedynczymi krzewami, gęsto porośniętą trawą i innymi roślinami zielnymi o wysokości do 1 m.
Gatunkami ptaków, jakie możemy usłyszeć w tym siedlisku są jeszcze: potrzos (Emberiza schoeniclus), zwany potocznie wróblem trzcinowym, ze względu na duże podobieństwo w ubarwieniu ciała do wróbla oraz rokitniczkę (Acrocephalus schoenobaenus). Ptak ten jest gatunkiem luźno związanym z biotopami słodkowowodnymi, spotykany na trzcinowiskach i turzycowiskach.
fot. Bernadetta Ebertowska – Rozśpiewany samiec rokitniczki
fot. Bernadetta Ebertowska – Samiec potrzosa