2 lutego 1971 roku, czyli równo 50 lat temu, w Ramsarze podpisano międzynarodowe porozumienie o konieczności ochrony obszarów wodno-błotnych, zwane w skrócie Konwencją Ramsarską. Polska ratyfikowała tę konwencję 22 marca 1978 roku.
Pogłębiające się zmiany klimatyczne skłaniają nas do jeszcze większego doceniania roli mokradeł – jako domu dla wielu gatunków zwierząt kręgowych i bezkręgowców, jako bezcennych przyrodniczo siedlisk, jako zbiorników wody pitnej i naturalnych filtrów, jako naturalnych systemów przeciwpowodziowych, jako magazynów węgla. Dlatego tak ważne jest, byśmy objęli je szczególną ochroną, zwłaszcza, że ogromna większość terenów podmokłych została zniszczona i utracona – przez działalność człowieka.
Przez cały tydzień będziemy opowiadać Wam o tym, w jaki sposób OTOP chroni mokradła, gdzie i dlaczego opiekujemy się nimi i bronimy ich. Na koniec zaprosimy Was na mokradła, które szczególnie lubimy i odwiedzamy (poza pracą). 😉
Zanim jednak zaczniemy snuć naszą opowieść o mokradłach ważnych dla OTOP, powiedzmy sobie, czym właściwie są mokradła. Niektórym mogą się kojarzyć wyłącznie z bagnami, podmokłymi łąkami czy torfowiskami, tymczasem…
„Są to tereny bagien, błot i torfowisk lub zbiorniki wodne zarówno naturalne jak i sztuczne, stałe i okresowe, o wodach stojących lub płynących, słodkich, słonawych lub słonych (łącznie z wodami morskimi, których głębokość podczas odpływu nie przekracza 6 m)”.
Jeśli chcecie się wgłębić w meandry terminologii mokradłowej, polecamy artykuł prof. Wiktora Kotowskiego:
https://bagna.pl/zglebiaj-wiedze/meandry-terminologii/353-meandry-terminologii
Artykuł będzie aktualizowany w dniach 2-8 lutego 2021 r.