Powierzchnia stanowiska: 28 096,59 ha
Ochrona obszaru: OSO Dolina Środkowego Bugu (PLB060003), OOS Poleska Dolina Bugu (PLH060032), Strzelecki Park Krajobrazowy, otulina Sobiborskiego Parku Krajobrazowego
Ostoja ptaków Dolina Środkowego Bugu pokrywa dolinę rzeki Bug na odcinku wzdłuż polsko-ukraińskiej oraz polsko-białoruskiej granicy. Rzeka zajmuje swoje naturalne koryto. Siedliska na tym stanowisku zmieniają się od torfowisk i podmokłych turzycowisk przez podmokłe łąki i trawiastych terenów otwartych na podłożu piaszczystym. Lasy są nieliczne i przede wszystkim należą do łęgów lub lasów mieszanych.
W Dolinie Środkowego Bugu występuje co najmniej 27 gatunków ptaków wymienionych w Załączniku I Dyrektywy Ptasiej. Jednymi z najważniejszych gatunków ptaków w tej ostoi są lęgowe derkacze, rybitwy czarne oraz dzięcioły białoszyje. Ponadto w tej obrębie ostoi znajduje się największa w Polsce kolonia lęgowa brzegówek, licząca ponad 2200 gniazd.
Do niedawna nie znano istoty tej ostoi dla wodniczki, jednak znaleziono w 2009 roku stanowiska lęgowego w obrębie terenu zalewowego rzeki w okolicach Husynnego (k. Dorohuska). Obserwowano tam 48 śpiewających samców, a także karmiące pisklęta samice. Stanowi to około 1,6% populacji polskiej.
Wodniczka na tym stanowisku zajmowała w roku 2009 łąki o powierzchni około 200 ha. Jest to dość nietypowe jak na wodniczkę siedlisko, ponieważ roślinność zdominowana jest przez trawy (przede wszystkim Alopecurus pratensis oraz nieliczne Arrhenatherum), a nie turzyce, i ponieważ położone jest na terenie zalewowym, a nie na torfowisku. Podobne stanowiska wodniczki znajdują się tylko w Niemczech (Dolina Dolnej Odry) oraz na Węgrzech (Park Narodowy Hortobagy).