Rozpoznawanie
Największa kaczka. W locie – skrzydła szerokie z tępymi końcami, tylna część tułowia szeroka i krótka, lusterko metalicznie granatowe (często wygląda jak czarne), wyraźny biały pasek na przednim i tylnym brzegu lusterka, spód skrzydeł jasny.
Dorosły samiec w szacie godowej – dziób żółty, głowa ciemnozielona, na szyi cienka, biała obróżka, pierś ciemnobrązowa, tył tułowia czarny, ogon biało-szary, dwie środkowe pary sterówek zakręcone w wystające ponad ogonem czarne „loczki”.
Dorosła samica (tej samej wielkości co samiec) – dziób szarobrązowy z pomarańczowym brzegiem; wyraźny, ale mało kontrastowy rysunek na głowie: jaśniejsza brew i ciemny, wąski pasek przechodzący przez oko.
Zachowanie
Najmniej płochliwa z kaczek. W miastach, gdzie jest dokarmiana, staje się zupełnie niepłochliwa. Częściej niż inne kaczki wychodzi na ląd, chodzi sprawnie i szybko. Może siadać na drzewach i grubszych gałęziach krzewów. Żeruje pływając. Pod wodę sięga głębiej wyciągając maksymalnie szyję i zanurzając przednią część tułowia, a tylna jego część sterczy pionowo nad powierzchnią wody. Żeruje także na lądzie, zwłaszcza zimą (np. zbiera żołędzie w lesie).
Liczebność
W Polsce lęgi odbywa od 200 000 do 400 000 par.
W Europie liczebność szacowana jest na 3 30 000 – 5 100 000 par lęgowych.