Szpak

Rozpoznawanie
Ptak wyraźnie większy od wróbla, mniejszy od kosa. Tułów masywny; ogon krótki, dziób dość długi, ostro zakończony. 
Dorosły – wiosną prawie czarny, z metalicznym, zielonkawym i różowofioletowym połyskiem na piórach, na czarnym tle nieregularnie porozrzucane białe kropki, pióra ogona i skrzydeł z wąskimi, jasnymi brzegami, dziób jaskrawożółty z szaroniebieską nasadą. 
Jesienią, po zmianie upierzenia, białe kropki i plamki są lepiej widoczne, większe i liczniejsze, a metaliczny połysk trudniej dostrzec. Samiec i samica nie różnią się wyglądem. 

Zachowanie
Mało płochliwy. Nie unika wychodzenia na zupełnie odsłonięte miejsca, nie kryje się. Siada na drzewach, krzewach, płotach i przewodach linii energetycznych. Żeruje, chodząc spokojnie i biegając po ziemi, często wbija dziób w glebę. 

Liczebność
W Polsce odbywa lęgi od 1 500 000 do 3 000 000 par.
W Europie liczebność szacowana jest na 23 000 000 – 56 000 000 par lęgowych.

Najczęściej obserwowane gatunki ptaków: