Unia Europejska musi wywiązać się ze swoich zobowiązań wobec środowiska
Ambicją nowej unijnej Strategii na rzecz Różnorodności Biologicznej jest zapewnienie, by nowy cel wyznaczony na 2020 r., aby zatrzymać ginięcie gatunków i niszczenie ekosystemów oraz odwrócić ten proces, nie poniósł jakiej klęski jak to się stało z celem na rok 2010. Niestety Strategia w dużym stopniu nie uwzględnia tego, o co postulowano. Wskazuje co prawda właściwe priorytety, jednak jest mało ambitna i dość ogólna. Nie zostały określone ani precyzyjne cele pośrednie, ani konkretne działania, niezbędne do ich osiągnięcia.
Zarówno Rada Unii Europejskiej pod polskim przewodnictwem, jak i Parlament Europejski muszą teraz dopracować Strategię tak, by podjęte zostały wszelkie możliwe działania niezbędne do osiągnięcia celu założonego na rok 2020. Jednym z kluczowych zobowiązań powinno być powstrzymanie utraty wszystkich gatunków i siedlisk do roku 2015 (zamiast do 2020) i wymierna poprawa stanu wszystkich tych gatunków i siedlisk (a nie tylko ich części) do roku 2020. Tylko wtedy realne stanie się zmierzenie z celem wyznaczonym na 2050 r., kiedy to – według zobowiązań na szczeblu unijnym i światowym – różnorodność biologiczna i ekosystemy powinny zostać w pełni odtworzone. Minimum 60% powierzchni obszarów użytkowanych rolniczo w UE powinno zostać objętych różnymi programami na rzecz ochrony różnorodności biologicznej. Ponadto Unia Europejska musi podjąć wiarygodne, dodatkowe zobowiązania finansowe wspierające zachowanie najbogatszych i najwrażliwszych ekosystemów na Ziemi w krajach rozwijających się.
Nadal bardzo daleko nam do zażegnania kryzysu środowiskowego, a dekada to – w skali procesów zachodzących w przyrodzie – naprawdę mało.
Podczas polskiej prezydencji w Radzie UE muszą pilnie zostać podjęte takie działania jak:
- Zapewnienie pełnej realizacji nowej unijnej Strategii na rzecz Różnorodności Biologicznej, szczególnie w odniesieniu do polityk sektorowych i budżetu UE. Wskazana jest śródokresowa ocena jej wyników do 2015 r., a jeśli nie wskaże ona na pozytywne zmiany trendów większości gatunków i siedlisk o znaczeniu europejskim to niezbędne będzie podniesienie poprzeczki dla zaproponowanych tam celów i wzmocnienie działań.
- Przedstawienie przez Komisję Europejską konkretnych i jeszcze ambitniejszych inicjatyw na rzecz właściwej realizacji Dyrektywy Ptasiej i Dyrektywy Siedliskowej.
- Powinny one obejmować: szkolenia dla urzędników administracji państwowej i planistów, podjęcie dialogu z głównymi sektorami gospodarki, wysokie standardy w ustalaniu celów ochrony przyrody i zarządzaniu ostojami Natura 2000 oraz lepsze procedury kontroli i egzekwowania prawa.
- Przyspieszenie prac nad dedykowanym instrumentem prawnym, który pozwoli zmierzyć się z gwałtownie rosnącym problemem niekontrolowanego rozprzestrzeniania się inwazyjnych gatunków obcych.
- Wznowienie dyskusji na temat instrumentów na rzecz ochrony wysokiej jakości gleb, które – poza czystymi wodami i powietrzem – stanowią fundament życia na Ziemi.
Zobacz więcej:
OTOP za nową strategią UE na rzecz różnorodności biologicznej.